Het korte leven van Pangea...
En toen moesten we toch de stekker eruit trekken.
Met veel pijn in het hart weliswaar...
Kijk, we waren super enthousiast, en we zijn het eigenlijk nog, over het idee, over de muziek die we aan het schrijven waren, over de arrangementen en uiteindelijk vooral over de samenwerking natuurlijk.
|
Prachtige muzikale klik.
Waar we niet zo heel erg goed op gerekend hadden... Alle bandleden draaien dusdanig goed, dat het vinden van een gezamenlijk plekje in de agenda's een té groot hoofdpijndossier is geworden.
|
- De opnames voor het album hadden we in november willen starten... Maar met het gros van het materiaal moet nu nog aangevangen worden.
- We moesten door onvoorziene omstandigheden de eerste show in januari verplaatsen. Met pijn en moeite is er een gaatje gecreëerd in de agenda op 2 april: er was anders geen datum meer op korte termijn...
- De boeker wil wel een tour plannen, maar dat gaat dus eigenlijk helemaal niet:
ikzelf zit tjokvol met mijn Billy Joel Project en Aloha en Le Canzoni Italiane / Mo draait naast zijn intensieve tour met Rootsriders inmiddels ook concerten voor zijn solo werk
|
en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Alle bandleden leven kortom in de luxe-problematiek dat ze gewoon eigenlijk geen tijd hebben om een project als dit de aandacht te schenken dat het verdient.
En dus laten we het bij het mooie idee.
Spelen vanzelfsprekend de twee geplande concerten (en moet jij eens opletten hoe gaaf dat gaat worden!!!) en keren dan terug naar wat we altijd al deden: incidentele samenwerking.
Gaat vast vaak gebeuren, maar dus niet onder een officiële projectvlag.
(Zo zal Mo binnenkort op mijn nieuwe album verschijnen en spelen Mo en ik een eenmalige unplugged duo-show in het Rensentheater.)
Enfin, Pangea had een fantastisch potentieel, maar tijd is toch echt een belangrijk ingrediënt.
|
En dat we daar te weinig van hebben...
|
|
ach, die medaille heeft ook echt een heel positieve kant...
|
|
